جوراب های مد

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چگونه جوراب در سطح صنعتی درست کنید؟ متأسفانه، روزهایی که بیشتر جوراب‌ها کاملاً با دست ساخته می‌شدند گذشته است. برای تولید جوراب کافی برای پاسخگویی به تقاضا، یک فرآیند تولید صنعتی در مقیاس بزرگتر مورد نیاز است - بریتانیا به تنهایی در سال گذشته تقریباً 120 میلیون جفت جوراب خریداری کرد. این یک فرآیند پیچیده است که شامل بافندگی، دوخت، شکل دادن، جفت شدن و بازرسی مداوم کیفیت است. اگرچه بسیاری از این مراحل هنوز به نیروی کار متکی هستند، برخی از جنبه ها اکنون خودکار شده اند. این خبر خوبی برای بافندگان است که می توانند برای سرگرمی به بافتن ادامه دهند و بدانند که نیازهای جوراب ما برآورده شده است.

بافندگی: قبل از شروع فرآیند جوراب بافی، مواد اولیه شسته شده و به صورت نخ ریسیده می شوند. جوراب های رنگی یا بعد از بافتن رنگ می شوند یا با نخ های رنگ شده قبلی که نخ دانه نامیده می شود، بافند. با استفاده از نخ‌های دانه‌دار می‌توان به بسیاری از ترکیب‌ها و ترکیب‌های رنگی جذاب دست یافت.

دستگاه بافندگی یک استوانه دارد که 84 تا 200 سوزن بافندگی دور آن قرار دارد. نخ به دستگاه بافندگی وارد می شود و دور استوانه بافته می شود. جوراب با انگشتان باز تعبیه می شود و تمام قسمت های جوراب مانند یک لوله تمام شده بیرون می آیند.

فرآیند درز/درز: مهمترین مزیت دستگاه بافندگی به حداقل رساندن درزها است. هر چه جوراب ها درز کمتری داشته باشند، اصطکاک کمتری دارند و راحتی بیشتری دارند.

پس از بافتن جوراب، درزهای بین انگشتان پا باید بسته شود. هنگامی که جوراب ها از دستگاه بافندگی خارج می شوند، بررسی کیفیت انجام می شود و سپس شلنگ وارد محل دوختی می شود که دهانه پنجه پا دوخته شده است. سری جوراب های ابریشمی و بامبوی ما با دست به هم متصل می شوند تا حداکثر راحتی را فراهم کنند.